Cherreads

Chapter 12 - ข่าวลือบิดเบือน

“เจ้าคิดว่าเขามาหาเจ้าเพราะความผูกพันในอดีตหรือ?”

“ผู้ชายไม่จดจำอดีตหรอก มีแต่หญิงเท่านั้นที่ลืมไม่ลง”

คำพูดของ ซูเมิ่งอวี่ จากงานเลี้ยงน้ำชาเมื่อวาน

แม้จะเอ่ยต่อหน้าผู้อื่นอย่างอ้อม ๆ

แต่ทุกคนต่างรู้ดีว่าหมายถึงใคร

หลังการปรากฏตัวของ เวินอี้เฉิน ในตำหนักฮวาหลานเพียงไม่กี่วัน

ข่าวลือก็เริ่มแพร่กระจาย

“องค์หญิงสี่เรียกพบคุณชายเวินในยามวิกาล”

“มีเสียงพิณแผ่วจากตำหนักแม้ยามปิดม่านไฟ”

“หรือแท้จริงนางกำลังมองหาชายที่ไร้พันธะ เพราะรัชทายาทหนานเยียนไม่เคยแสดงความชัดเจน?”

เซียนหลันรับรู้ข่าวลือทั้งหมดอย่างเงียบงัน

ขณะที่นางนั่งอ่านรายงานบ่าวประจำตำหนัก

ใบหน้าไม่แสดงอารมณ์แม้แต่น้อย

มือเพียงวางชาดอกเก๊กฮวยลงเบา ๆ บนโต๊ะหยก

“ข่าวลือก็คล้ายหญ้าแห้ง”

“ถ้าลมแรงพอ…มันก็ลุกเป็นไฟได้”

แต่นางก็ยังคงนิ่ง

“แต่ข้าก็รู้เช่นกัน ว่าคนที่จุดไฟ…มักจะเหลือหลักฐานเสมอ”

วันนั้น งานประชุมย่อยของเหล่าคุณหนูตระกูลขุนนางถูกจัดขึ้นในหอวังหลัง

หัวข้อคือ “การร่วมออกแบบผ้าลายมงคล” สำหรับเทศกาลบูชาฟ้า

ซูเมิ่งอวี่มาถึงเป็นคนแรก พร้อมบ่าวคนสนิทที่ชื่อ “เสี่ยวหรู”

เซียนหลันมาทีหลังในชุดเรียบไม่มีลาย แต่ใส่เข็มกลัดไม้ไผ่ที่ เวินอี้เฉิน เคยมอบให้

สายตาหลายคู่หันมามองทันที

รวมถึงบ่าวของซูเมิ่งอวี่…ซึ่งเผลอหลุดเสียงในจังหวะที่ใคร ๆ กำลังเงียบ

“เอ๊ะ…เข็มกลัดไม้ไผ่นั่น—ก็ชุดที่คุณชายเวินสวมตอนวันก่อน!”

บรรยากาศนิ่งงัน

ซูเมิ่งอวี่รีบหันขวับ เสี่ยวหรูหน้าเสียจนแทบหมดสี

“ข้า…ข้าหมายถึง…สีเสื้อน่ะเจ้าค่ะ มิได้หมายถึง—”

เซียนหลันยิ้มบาง ๆ

ก่อนจะหันไปถามเสียงอ่อนโยน

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเป็นของเขา?”

“หรือเจ้าเห็นตอนเขา ‘ถอด’ มอบให้ข้า?”

เสียงรอบห้องเงียบลงทันที

เสี่ยวหรูหน้าซีดจนไม่กล้าพูดต่อ

ซูเมิ่งอวี่ขบกรามแน่น แต่ไม่สามารถตำหนิคนของตนต่อหน้าผู้คนได้มากกว่านี้

หลังงานเลิก

เวินอี้เฉินเดินมาหาเซียนหลันอย่างเงียบ ๆ

เขามองใบหน้าของนางแล้วพูดเพียงเบา ๆ

“ข้าคิดว่าข้าควรไม่เข้าใกล้เจ้ามากนักช่วงนี้”

“ไม่ใช่เพราะกลัว…”

“แต่เพราะไม่อยากให้เจ้าถูกกล่าวหาเพราะข้าอีก”

เซียนหลันมองเขานิ่ง

“เจ้าคิดว่าข้าจะหวั่นหรือ?”

“ในเมื่อข้าเคยถูกกล่าวหาเรื่องใหญ่กว่านี้ จนตายมาแล้วครั้งหนึ่ง”

เวินอี้เฉินยิ้มเศร้า

“แต่ครานั้น…ข้าไม่อยู่”

“ครานี้…ข้าจะอยู่ ไม่ว่าเจ้าจะยอมให้ข้าอยู่ในแสง หรือในเงาก็ตาม”

เย็นวันนั้น

รายงานลับจากวังหน้าถูกส่งถึงฮ่องเต้

“ขันทีหลวงตรวจพบว่าข่าวลือเรื่ององค์หญิงสี่ เริ่มต้นจากการกระซิบของบ่าวฝ่ายใน…”

“ซึ่งเชื่อมโยงกับนางในตำหนักกุ้ยเฟย”

ฮ่องเต้หลี่ซือเฉินขมวดคิ้ว

สายตาเงียบงัน แต่แฝงความกังวล

“ใครกันแน่…ที่พยายามทำให้เลือดเนื้อข้าเสื่อมเสียจนถึงเพียงนี้?”

คืนนั้น

ในตำหนักกุ้ยเฟย

ซูเมิ่งอวี่ฟังเสียงบ่าวรายงานว่า “ขันทีจากวังหน้าเข้ามาตรวจจดหมายลับ” สีหน้าก็แข็งทันที

“นางกล้าส่งหมากจนถึงฝ่าบาทแล้วหรือ…”

นางเหลือบมองพัดไม้จันทน์ในมือ

ก่อนจะกระซิบกับตนเอง

“ถ้าเจ้าอยากเล่นเรื่อง ‘เกียรติ’ เช่นนั้น…”

“ข้าก็จะเล่นเรื่อง ‘ศีลธรรม’ ให้เจ้าไม่มีที่ยืนในวังนี้อีก”

More Chapters