เสียงฝนพรำเบา ๆ
เซียนหลันนั่งอยู่ในห้องหนังสือ บนโต๊ะตรงหน้าคือแผ่นกระดาษเรียงราย
เป็นลำดับเหตุการณ์ย้อนหลัง—จากวันที่นางพบจดหมายของมารดา
จนถึงการกลับมาของหลิวเหมยหรง และแหวนหยกที่ถูกส่งคืน
บรรทัดหนึ่งถูกขีดด้วยหมึกแดง
“มีเพียงตรารัชทายาทเท่านั้น…ที่สามารถปล่อยบ่าวจากหอเงาโดยไม่มีใครกล้าโต้แย้ง”
นางลูบเส้นหมึกนั้นเบา ๆ
“เฟิงอวี้หาน เจ้าแค่พยายามปกป้องความจริง…หรือกำลังเลือกข้างโดยที่ยังไม่พูดอะไรเลยกันแน่?”
⸻
อีกด้านหนึ่ง
เจียงซินหลัวได้รับจดหมายฉบับใหม่จากเจี้ยนหรง
ในนั้นมีคำสั่งเพียงสั้น ๆ
“ทำลายพยานใหม่ทั้งหมดก่อนพิธีเชื่อมพันธมิตรจะเริ่ม”
“หากนางยังอยู่ รากอำนาจเก่าไม่มีวันถูกถอน”
นางบีบกระดาษแน่น
ใจเธอสั่นเป็นครั้งแรกในฐานะ “ผู้ที่เคยเชื่อว่าความจงรักภักดีต้องมาก่อนสิ่งใด”
“ข้าอาจเคยพร้อมหักหลังทั้งโลก…เพื่อสถานะข้างกายเขา”
“แต่ข้าไม่เคยพร้อมทำลายคนที่ไม่ได้ผิดเพียงเพราะมีคำสั่งหนึ่งบรรทัด”
⸻
คืนนั้น
เจียงซินหลัวปลอมตัวเป็นบ่าวหลวง เข้าไปในหอเก็บอัฐิหลังวัง
ในมือนางมีห่อผ้าบาง ๆ ที่ใส่ “บัญชีการเบิกตำรา” ของพระชายาอี้เฟย ซึ่งควรจะถูกเผาทิ้ง
แต่แทนที่นางจะเผา—เจียงซินหลัวกลับ ซ่อนมันไว้ในกล่องไม้ใต้ศาลาน้ำทิศใต้
แล้วทิ้งกุญแจไว้ในกระถางธูป…หน้ารูปปั้นหงส์หยก
⸻
วันถัดมา – ตำหนักรัชทายาท
เฟิงอวี้หานเปิดบันทึกข่าวสารรายวัน
คำรายงานหนึ่งโดดเด่นยิ่งกว่าข่าวลอบสังหาร
“พบกล่องไม้ซ่อนอยู่ใต้ศาลาน้ำทิศใต้ ภายในมีบัญชีเก่า พร้อมจดหมายลายมือพระชายาอี้เฟย…”
“และ…กุญแจถูกวางอย่างเปิดเผย ไม่เหมือนสิ่งที่จงใจปิดบัง”
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง
ก่อนกล่าวเบา ๆ ว่า
“มีใครบางคน…กำลังเล่นเกมสวนทางกับเจตนาของแคว้นเจี้ยนหรง”
“…และเขาเลือกจะยื่น ‘ไพ่’ ใบนี้ให้ข้า”
⸻
กลางคืนวันเดียวกัน – ตำหนักฮวาหลาน
เวินอี้เฉินนำของบางอย่างมามอบให้เซียนหลัน
เป็น “เข็มกลัดพยัคฆ์หยก” ซึ่งเคยเป็นของขุนนางเก่าผู้จงรักภักดีต่อพระชายาอี้เฟย
“มีคนวางมันไว้หน้าตำหนักท่านเมื่อคืน”
“พร้อมแผ่นไม้ระบุว่า ‘ท่านหญิงจันทร์เสี้ยวฝากคืน’”
เซียนหลันชะงัก
นาม “ท่านหญิงจันทร์เสี้ยว” เคยเป็นชื่อปลอมของเจียงซินหลัวเมื่อหลายปีก่อนสมัยเดินทางผ่านแคว้นต้าเซี่ย
นางกำหมัดเบา ๆ
“นางเริ่มขยับหมากสวนสายบังคับของตนแล้ว…”
“หากคนอย่างเจียงซินหลัว…เริ่มกลับใจ”
“ก็แปลว่าศัตรูในเงา…เริ่มหมดไพ่จริง ๆ”
⸻
กุ้ยเฟยซูเจินนั่งสงบนิ่ง
ข้างกายคือนางกำนัลคนสนิทซึ่งกระซิบรายงาน
“แผนส่งข่าวลือเรื่องการลอบวางเพลิงล้มเหลว”
“รัชทายาทเริ่มมีผู้สนับสนุนจากฝั่งขุนนางใหม่มากขึ้น”
ซูเจินยิ้มเพียงเล็กน้อย
“เกมเพิ่งเริ่ม…”
“หากเจ้ามือในเงาตัวจริงยังไม่เผยหน้า ข้าก็ยังไม่จำเป็นต้องเปิดไพ่ใดเลยเช่นกัน”